Foto: Branko VasiljevićDrugi zemljotres je odneo deset hiljada života i zbrisao skoro celo gradsko jezgro – oštećena i danas napuštena katedrala svedočanstvo je njegove rušilačke snage.
Od predsedničke palate ostali su samo zlokobni podrumi. Stanovništvo je potražilo bezbedniji teren i Managva se pretvorila u skup novih naselja, sa niskim i jednostavnim građevinama, razbacanim po ravnici iza brda.
Haotično su formirane ulice i uličice, koje nemaju ni nazive ni brojeve.
Nazive imaju samo veće ulice, pa se u gradu posetilac orijentiše prema sadašnjim ili bivšim objektima ili lokacijama.
Na primer, restoran El Parrillaje ima adresu: „Četvrt Bolonia, od semafora kod Nikaragvanske optike 1 blok zapadno, 1 blok severno, broj 15 ulica Jugozapadna.“
Zemljotres je poštedeo najveći hotel u gradu. Izgrađeno je nešto modernijih zgrada i nova katedrala Bezgrešnog začeća, čudesno nisko betonsko zdanje, sa šezdeset tri kupole.
Sandinistička revolucija donela je Managvi socijalističku ikonografiju.
Obnovljena nacionalna palata preimenovana je u Palatu kulture.
Iznad ostataka predsedničke palate izdiže se dvadeset metara visok spomenik Augustu Sandinu, vođi otpora protiv američke dominacije.
Napravio ga je od dve čelične ploče nikaragvanski pesnik, sveštenik, revolucionar i vajar Ernesto Kardenal.
U centralnom parku su grobovi osnivača sandinističkog pokreta.
Neki od starijih spomenika, koji nisu srušeni, dobili su nova revolucionarna imena.
Nikli su i novi – jedan od njih predstavlja sandinističkog borca sa visoko uzdignutim kalašnjikovim.
Ostao je spomenik Rubenu Dariju, pesniku kome su dali prvenstvo i Lorka i Neruda, i kome se poklonio i autor ovog teksta.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici, ali i na X nalogu. Pretplatite se na PDF izdanje lista Danas.
