Vilnjus (2): Čudne navike zelene zajednice

Uprkos ratovima i zubu vremena, arhitektonska celina starog jezgra grada je ostala nepromenjena i svedoči o uticaju raznih kultura i umetničkih pravaca.

Reka Vilnja deli grad na dva dela, stari i novi, a „srce grada“ nalazi se na ušću Vilnje u reku Neris koja meandrira kroz grad. Na području grada nalazi i niz malih jezera ledničkog porekla, oko kojih su danas smešteni gradski parkovi.
Svega dvadeset odsto gradske površine je izgrađeno područje, a ostatak su parkovi, šume, polja i obradivo zemljište.

Zbog toga je Vilnjus jedan od „najzelenijih“ glavnih gradova Evrope.

Bernadin park omiljeno je mesto za šetnju, kroz park protiče reka Vilnjam a ono što je meni posebno privuklo pažnju jesu posebne biciklističke staze za one koji dok voze – gledaju u telefon. Ukoliko se odlučite da grad obiđete biciklom, to zadovoljstvo iznajmljivanja će vas koštati oko tri evra.

O neobičnim navikama zelene zajednice Litvanaca koji nastoje da oplemene svoj grad svedoči i postojanje tzv. „swing komune“ koja pod okriljem noći postavlja ljuljaške po gradu.

Stari deo grada prepun je krivudavih ulica okruženih zidinama u čijem se središnjem delu nalaze katedrala i gradska kuća. Burna prošlost je ostavila tragove i na verskim objektima, te tako možemo videti katoličke, pravoslavne i protestantske crkve, kao i sinagoge.

Ako se uzme u obzir broj stanovnika (pola miliona) i činjenica da u starom gradu ima dvadeset osam crkava, proizilazi da na jednu crkvu dođe sedam stotina stanovnika.

Za vreme sovjetske vladavine mnoge crkve su bile zatvorene ili su bile pretvorene u skladišta, muzeje i sportske hale.
Foto: Senka D. Pavlović