Šta su sve guske simbolizovale u drevnim civilizacijama?

Dan gusaka je nezvanično nastao još 1786. godine u Pensilvaniji, u dolini reke Juniata.

Tek je 1973. godine postao zvanični praznik u okrugu Milflin, u Pensilvaniji, a 1986. godine u okrugu istoimene reke – Juniata u Pensilvaniji.

Kod starih Egipćana, bog zemlje Geb je prikazivan sa glavom guske, a čak se znak guske koristio kako bi se hijeroglifima napisalo ime Geba, a bila je i sveta životinja Junone, kraljice bogova.

Simbol guske se pojavljuje i ranije kod Indijanaca, posebno severnih plemena, gde ona predstavlja simbol saradnje jer se verovalo da su ove životinje u stanju da osete šta svakom članu jata treba kako bi preživelo.

Kod Kelta je guska bila simbol lojalnosti i privrženosti porodici i domu.

U kineskoj književnosti se pojavljuju dve vrste gusaka – jedna divlja koja predstavlja neku vrstu glasnika: kako su one sposobne da migiraju na velike udaljenosti, tako mogu da prenose poruke između dve voljene osobe koje su daleko jedna od druge.

Kada se guska pojavi sama, u kineskoj kulturi je to simbol gubitka, voljene osobe ili člana porodice.

Guske imaju snažnu vezu i naklonost prema drugim jedinkama iz svog jata, pa ako je jedna ranjena ili ne može da prati ostale, nekoliko drugih članova može napustiti fotmaciju u kojoj se kreću kako bi joj pomogli i zaštitili je.

One najčešće lete u formaciji latiničnog slova „V“, a kada se ona koja je na čelu umori, njenu ulogu predvodnika preuzima neka druga.

Guske su najveće ptice „plovuše“ – to su ptice srednje veličine u koje spadaju i patke i labudovi.

Najveći deo života provode na kopnu, a mala listasta i kineska labudasta guska se nalaze na crvenoj listi kao ugrožene vrste.