Šta su uzroci šištanja kod pasa?

Otežano disanje može biti uzrokovano astmom, prisustvom sluzi ili stranog tela, infekcijama a u retkim slučajevima i alergijom. Često se dešava da pas koji ima utisak da nema dovoljno vazduha počne da paniči ali uglavnom svi legnu kako bi olakšali disanje.

Šištanje koje nije rezultat nekog opasnijeg stanja uglavnom traje nekoliko sekundi i spontano nestaje ali može da se ponavlja pa u tim slučajevima treba potražiti pomoć veterinara. U suštini, šištanje prilikom disanja je simptom nekog zdravstvenog problema koji treba što pre istražiti i sanirati.

UZROCI ŠIŠTANJA

Paraziti mogu izazavati opstrukciju disajnih puteva kod kojih dolazi do pojave šištanja. Najpoznatiji paraziti koji direktno napadaju i prave smetnje plućima su srčani i plućni crv. Pored njih tu su i nosne grinje koji se veomla lako prenosi među psima.

Ove grinje mogu godinama živeti u nosu i jedini simptom koji vlasnici mogu da primete jeste naglo i izraženo kijanje kad se ljubimac uzbudi.

Bakterijske i virusne infekcije takođe mogu da izazovu kašalj, kijanje a potom i šištanje prilikom disanja. Zarazni kašalj je čest među psima, lako se prenosi posebno u odgajivačnicama, azilima, parkovima koji su namenjeni šetnji ili prilikom boravka na prostorima koje posećuje veći broj pasa.

Alergijske reakcije kod pasa se najviše manifestuju na koži ali nekada dolazi i do opstrukcije disajnih puteva pa se javlja kijanje i šištanje. Najčešći uzročnici su grinje, polen, buđ i duvanski dim. Ukoliko se problem ne rešava blagovremeno, može doći do razvoja alergijske astme kod koje je šištanje veoma prisutno. Treba istaći da se šištanje kod sezonskih alergija povlači po prestanku delovanja specifičnog alergena.

Stanje koje se naziva kolaps traheje obavezno prati bučno disanje, tj. šištanje. Kod kolapsa traheje dolazi do sužavanja glavnog disajnog puta – dušnika. Bilo da se radi o traumi ili slabljenju hrskavičaste strukture koja čini dušnik vazduh ne može da dopre do pluća u neophodnoj količini.

Ovo stanje je izuzetno opasno i dovodi do poremećaja u radu pluća , srca i svih drugih organa kojima je kiseonik koji se doprema vazduhom neophodan. Male rase kao što su maltezeri, ši cu, lasa apso pa i psi sa kraćom njuškom su nešto više predisponirani na spontani nastanak kolapsa traheje.

I hronični bronhitis može da utiče na fleksibilnost bronhija što takođe dovodi do učestalog kašljanja i šištanja priliko disanja.

Psi sa kongestivnom bolešću srca često kao posledicu imaju nakupljanje tečnosti u plućima. To otežava disanje pa se javlja i šištanje ili neki drugi oblik bučnog disanja. Često se javlja i kašalj.

Strano telo u disajnim putevima predstavlja stanje koje zahteva hitnu posetu veterinaru. Kosti, delovi drveta ili manje igračke kao što su loptice i slično često mogu da dospeju u grlo pasa. Ukoliko se zaglave u dušniku predstavlja ju opasnost jer može doći do gušenja i smrti. Neki manji, oštri predmeti mogu da se zabodu u zid dušnika i tada će stvarati smetnju prilikom disanja.

U zavisnosti od stepena opstrukcije disajnih puteva zavisi i klinička slika. Ukoliko su ovi ptevi delimično blokirani šištanje je glavni znak problema. Kako bilo, šištanje prilikom disanja zahteva veterinarsku pažnju i rešenje. Bez obzira o kom uzroku se radi, problem se ne može rešiti kod kuće.

Tekst je preuzet sa portala petface.net.