Zagrebačka galerija Prozori smeštena je u Biblioteci Silvija Strahimira Kranjčevića. Osnovana je 1978, a njena programska koncepcija se zasniva na heterogenom javnom prostoru, te interakciji bibliotečkog i galerijskog diskursa.
Galerija obuhvata prozorski niz Biblioteke S. S. Kranjčevića, a u zavisnosti od izloženih projekata, širi se u unutrašnji prostor biblioteke ili u spoljašnji javni prostor. Uz stručnu, publiku Galerije čine stanovnici kvarta, korisnici biblioteke i svakodnevni prolaznici. Izlagačka koncepcija Galerije, koju već niz godina vodi istoričarka umetnosti Irena Bekić, od 2005. godine se bazira na sajt specifik radovima, konceptualnoj i participativnoj umetničkoj praksi, a u Galeriji je izlagao čitav niz značajnih savremenih hrvatskih vizuelnih umetnika.
Početkom marta 2019. godine, u Galeriji je otvorena izložba „Teške reči“, novosadskog multimedijalnog umetnika Dragana Vojvodića, koji je tom prilikom zagrebačkoj publici predstavio sopstvenu umetničku praksu i izveo performans. Kritički se odnoseći prema vladajućim kulturnim politikama i urušenom sistemu vrednosti, autor je dekonstruisao tekstove iz štampanih hrvatskih i srpskih medija, poništavajući njihov dnevnopolitički, ideološki diskurs. Na izlozima Galerije Prozori je uspostavio novi semantički prostor u koji je, postupkom citatnosti, upisao narative u obliku stejtmenata.
Primenjujući stvaralačke postupke kolaža, montaže, fragmentacije i aproprijacije, Vojvodić je citate preuzete iz muzike, filma i književnosti, inkorporirao u nov vizuelni, galerijski kontekst, čime su oni postali vrsta tekstualne slike i počeli da deluju supkulturalno, poput grafita. Izbor materijala (dnevne novine) kao i izbor i karakter preuzetih citata predstavljaju svojevrsnu poruku i komentar u odnosu na aktuelnu kulturnu i društvenu stvarnost. Namera autora je da posmatrače podstakne da postave pitanja poput: Šta je naš kulturni identitet? Kojoj (sup)kulturi i tradiciji pripadamo? Koliko je dominantna kulturna politika osnov našeg identiteta? Da li je moguće formirati identitet sa nametnutom kulturnom platformom koja predstavlja odraz političkih programa? „Je li istinito ono što je stvarno ili samo vlada?“
Narativni prosedei koje Vojvodić preuzima, dislocira i rekontektualizuje, potiču iz poezije Branka Miljkovića i Vaska Pope, tekstova grupa KUD Idijoti, Laibach, Let 3, Disciplina kičme, Bjesovi, Grč, Azra, 2227, Električni orgazam, Parafi i dr. Iako ne sadrže eksplicitni politički rečnik niti aluzije, ovi lingvistički iskazi konotativnim podtekstom osporavaju dominantnu kulturnu klimu i platforme i prema njima se kritički odnose.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici, ali i na X nalogu. Pretplatite se na PDF izdanje lista Danas.
