Sva lica multiple skleroze

Stručnjaci iz regiona istakli su da je važno početi lečenje što je ranije moguće jer je multipla skleroza drugi najčešći uzrok invaliditeta, na drugom mestu iza saobraćajnih nezgoda. Novinarima su predstavljena najnovija naučna otkrića i upozoreni su na takozvane tinjajuće lezije na mozgu koje mogu da pogoršaju multiplu sklerozu i tok bolesti.

Multipla skleroza je autoimuna bolest centralnog nervnog sistema, koja utiče na mozak i kičmenu moždinu, a usled širokog spektra simptoma i različitih karakteristika kod svakog pacijenta s pravom se naziva bolest sa hiljadu lica. Multipla skleroza značajno narušava kvalitet života, a pacijenti zbog invaliditeta često moraju da koriste pomagala za hodanje ili kolica, postaju nesposobni za rad i potrebni su im negovatelji.

Za obolele od MS-a teret bolesti je veliki i postoji jasna potreba da se počne sa lečenjem što je ranije moguće kako bi se kontrolisala aktivnost bolesti i usporio njen napredak, smanjio rizik od novog pogoršanja bolesti, odložio početak trajnog invaliditeta i generalno vodio ka boljem dugoročnom ishodu bolesti. Naučna saznanja o MS se neprekidno nadograđuju.

Danas se smatra da je multipla skleroza „tinjajuća“ bolest. Takozvane „tinjajuće“ lezije javljaju se u mozgu pacijenata sa MS, što predstavlja hroničnu i produženu upalu koja ostaje aktivna duži vremenski period. Studija u kojoj su bila 192 pacijenta sa multiplom sklerozom pokazala je da prisustvo tinjajućih lezija povećava mogućnost razvoja kognitivnih problema i poteškoća sa pokretljivošću u poređenju sa pacijentima bez takozvanih tinjajućih lezija. Studija je takođe pokazala da je veća verovatnoća da će kod pacijenata sa tinjajućim lezijama bolest progredirati.

O novim naučnim saznanjima vezanim za MS na konferenciji za medije, govorili su: prof.dr sc. Mario Habek, specijalista neurolog, KBC Zagreb; dr.sc. Gregor Jakob Brecl, specijalista neurolog, UKC LJubljana i prof. dr Jelena Drulović, specijalista neurolog, UKC Srbija.

Profesor Mario Habek iz KBc Zagreb, hrvatski predstavnik u Evropskom društvu za lečenje i istraživanje multiple skleroze (ECTRIMS), govorio je u prezentaciji o novim smernicama za lečenje osoba sa relapsiranom multipla sklerozom i preporukama za sprovođenje dijagnostičkih procedura, u cilju daljeg poboljšanja mogućnosti praćenja napredovanja bolesti i delotvornosti lečenja: rano, bazirano na medicini zasnovanoj na dokazima i blagovremeno dostupna svim pacijentima, što potvrđuju brojne međunarodne i nacionalne smernice.
„Raniji početak lečenja pacijenata usporava napredovanje bolesti, smanjuje rizik od novih relapsa, odlaže nastanak trajnog invaliditeta i generalno dovodi do boljeg dugoročnog ishoda bolesti“, rekao je profesor Habek.

U svom izlaganju doktor Gregor Jakob Brecl iz UKC LJubljana je pomenuo značaj ranog prepoznavanja i početka lečenja multiple skleroze i istakao: „Na osnovu novih naučnih saznanja, strategija lečenja multiple skleroze se značajno promenila poslednjih godina, naglašavajući značaj individualnog pristupa i multidisciplinarnog rada, te je neophodno uključiti pacijenta u odluku o lečenju.“

“Multipla skleroza je autoimuna bolest centralnog nervnog sistema, koja se zbog širokog spektra simptoma i različitih simptoma kod svakog pacijenta s pravom naziva bolešću sa hiljadu lica. Naučna saznanja o multiploj sklerozi se neprekidno nadograđuju. Danas se smatra da je MS tinjajuća bolest – iako nema vidljivih upalnih procesa tokom radioloških testova, veliki broj pacijenata doživljava pogoršanje usled tinjajućeg patološkog procesa koji utiče na ceo centralni nervni sistem.“ – rekla je gošća UKC Srbija profesorka Jelena Drulović.

Radiološki testovi ponekad ne pokazuju vidljive promene, ali pošto je tinjajući patološki proces često prisutan kod multiple skleroze, redovne kontrole su izuzetno važne.

Posebno su prisutni istakli da se prognoze pacijenata sa tinjajućim lezijama mogu poboljšati i da je dobra saradnja između lekara i pacijenata, redovne kontrole i pridržavanje plana lečenja od suštinskog značaja.

O multiploj sklerozi

Multipla skleroza je hronična bolest za koju se procenjuje da pogađa 2,5 miliona ljudi širom sveta i za koju trenutno nema leka. Procenjuje se da u Srbiji oko 9.500 ljudi boluje od multiple skleroze. MS se javlja kada imuni sistem greškom napadne zaštitni i potporni sloj koji okružuje nervne ćelije (mijelinski omotač) u mozgu, kičmenoj moždini i optičkim nervima, izazivajući upalu i oštećenje. Ovo oštećenje može da izazove niz različitih simptoma, uključujući slabost mišića, umor i poteškoće sa vidom, i na kraju može dovesti do onesposobljenosti.
Većina ljudi sa MS prvi put razvije simptome između 18 i 50 godina, što bolest čini vodećim uzrokom netraumatskog invaliditeta kod mlađih odraslih osoba. Relapsno-remitentna MS (RRMS) je najčešći oblik bolesti, a karakterišu je epizode novih ili pogoršanja starih znakova i simptoma (relapsi), praćeni periodima oporavka. Približno 85% ljudi sa MS u početku ima dijagnozu RRMS. Većina ljudi sa dijagnozom RRMS će na kraju napredovati u sekundarno-progresivnu MS (SPMS), u kojoj se invaliditet stalno pogoršava tokom vremena. Relapsirajuća MS (RMS) uključuje osobe sa RRMS-om i osobe sa SPMS-om koje i dalje imaju relapse. Primarno progresivna MS (PPMS) je iscrpljujući oblik bolesti koji se karakteriše stalnim pogoršanjem simptoma, ali najčešće bez izraženih relapsa ili perioda remisije. Primarno progresivni oblik bolesti dijagnostikuje se kod približno 15% ljudi sa MS.

O Nacionalnom danu multiple skleroze

Hrvatski parlament je 17. aprila 2015. godine, na inicijativu Udruženja multipla skleroza hrvatskih društava, usvojio odluku o proglašenju Nacionalnog dana obolelih od MS. Ali istorija je mnogo duža. Tradicija obeležavanja tog dana datira iz 1979. godine, kada je 26. septembra, uz prisustvo obolelih od multiple skleroze i neurologa iz Rijeke i Zagreba, osnovano prvo Udruženje za pomoć osobama sa multiple sklerozom i srodnim bolestima SR Hrvatske. Svrha obeležavanja Nacionalnog dana multiple skleroze je upravo podizanje svesti o bolesti kao globalnom problemu i podsticanje promena u cilju poboljšanja kvaliteta života pacijenata.