Zova (sambucus nigra, caprifoliaceae) najčešće raste na sunčanim šumskim krčevinama, obodima šuma i u svetlim šumama Evrope, Afrike i Azije kao grm ili nisko drvo visine 2-3 m, mada ponekada stablo može dostići visinu i do 10 m.
Kora na stablu je sivosmeđa i ispucala, mlade grančice su zelene sa upadljivim lenticelama a na prelomu se vidi bela, meka srž.
Listovi su naspramni, neparno perasto složeni, cvetovi su u cimoznim štitolikim cvastima sa belim ili žućkastim cvetovima jakog mirisa.
Plod je sjajna, crno-ljubičasta okrugla koštunica sa crvenim sokom.
Raste u srednjoj i južnoj Evropi, Maloj Aziji i na Kavkazu, po šumama, zapuštenim mestima, oko naselja, a gaji se i po parkovima.
Zova se ubraja u najstarije lekovito bilje: dokazi o njenoj upotrebi nađeni su u arheološkim nalazištima koja potiču još iz kamenog i bronzanog doba.
Među prvima opisao ju je u svojim spisima Teofrast, dok Diosokrid u svojim delima pominje mnoge načine njene primene u svrhu lečenja.
Kao lekoviti deo biljke koristi se: Osušen cvet (Sambuci flos) i plod (Sambuci fructus)
Hemijski sastav: Cvet zove sadrži 1-3% flavonoida, glikozid sambunigrin, etarsko ulje, hlorogensku kiselinu, triterpene i tanine. Plod zove sadrži antocijan glikozide, šećere, vitamine C, A i B
Upotreba: Kao sredstvo za pospešivanje znojenja i kod upala sluzokože. Takođe olakšava izmokravanje i pražnjenje creva. Plod se koristi i za izradu džema, a svež cvet za izradu sirupa.
Neželjeni efekti i interakcije sa lekovima: Preterana upotreba može dovesti do sniženja nivoa kalijuma u krvi.
Način pripreme i upotrebe čaja: Dve kafene kašike cveta zove preliti šoljom (200 ml) ključale vode. Sud poklopiti i ostaviti da stoji 10 minuta. Procediti i piti po jednu šolju čaja tri puta dnevno.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici, ali i na X nalogu. Pretplatite se na PDF izdanje lista Danas.